2012'de de evde çok tembeldim :)

şubat ayından beri çalışıyorum ve eve geldiğimde canım hiçbir şey yapmak istemiyor. yalnız yaşadığım için yemek pişirmek istemiyorum, yine yalnız olduğum için bulaşık makinesi almadım ve elde bulaşık yıkamaktan nefret ediyorum (yurtdışındaki öğrencilik yıllarımda yaklaşık 3 sene elde yıkama sonucu sol elimde egzama var artık kışları). eve gelince böyle kimse bana değmesin, telefon çalmasın, karşı komşu yemek getiriyor bazen, ona bile bazen çalınca açmasam mı diyorum. evde resmen yalnızca en gerekli şeyleri yapıyorum (çöpü atmak, duş almak ve biri gelir korkusuna salonu biraz toplamak). bulaşıklar (ki genelde kahve içtiğim bir bardak ya da birgün önce yediğim tost ya da artık ne var idiyse onun tabağından ibaret oluyor genelde) belki haftada bir artık mecbur kalınca yıkanıyor. çamaşır yıkıyorum :) ama onları da ütülemiyorum... hele nevresim değiştirmek bir kabus. toz almak desen hangi insan sever, gayet nadiren misafir gelecekse (zaten çok da eşyam yok). haftada bir de elektrik süpürgesi yapmaya çalışıyorum.

bunu yaptığım için kendimden utanıyorum ama ayda bir anneme alıyorum bir ido bileti, hooop bende :) anneciğim evimi bir güzel toparlıyıveriyor, 1-2 parça ütümü yapıyor, silip süpürüyor, hem ona gezme oluyor (bana gelmeyi çok seviyor) görüşmüş oluyoruz, hem de vallahi bana acayip yardım oluyor. "alsana bir kadın" diyenler olur, evet olabilir aslında ama yalnız yaşadağımdan evimde hiç fazla iş olmuyor, o kadarcık iş için değmez diye düşünüyorum. ilk taşındığımda bir kere karşı apartmandan bir temizlikçi çağırmıştım ve kadın oldukça terliyordu (hayatta tahammülüm olmayan şeylerin başını çeken birşey var ise o da ter kokusudur). bu yüzden ne yazık ki ablayı bir daha çağıramadım.

sanırım tahammülümü ve çalışkanlığımı iş yerinde o kadar tüketiyorum ki eve bir zerre kalmıyor. oysa ki öğrencilik yıllarımda hiç erinmezdim bu işlerden (şimdi bir daha okuyunca depresif bir roman kahramanının bir gününü tasvir etmiştim korktum resmen kendimden).

asıl başka birşeyden bahsedecektim oysa ki... amazon.de'nin sitesinden aldığım  uzaktan kumandalı prizimi yeni eve getirdim ve kullanmaya başladım! kendisi aracılığı ile yerinizden hiç kalkmadan evdeki bilimum prizleri açıp kapayabiliyorsunuz. fiş ile prizin arasına takılıyor. şahsen ben kış sebebi ile salona taşındım (buradaki sert kanepemde aşırı rahat ediyorum, hem de salon güneye baktığından hiç güneş almayan yatak odamdan daha sıcak oluyor) ve L kanepeme kurulup kitabımı okurken gözlerim yavaş yavaş kapanıyor ve "klik!" basıveriyorum düğmesine ve okuma ışığım kapanıyor! böylelikle yerimden hiç kalkmadan uykuma dalabiliyorum... tavsiye ederim.

uzaktan kumandalı priz